نوشته: حبیب الله حسام مهاجر
شنبه ۸ میزان ۱۴۰۲خورشیدی
خداوند متعال اجازه داد، مظلوم صدای خود را بلند نماید تا از چنگال ظالمان رهایی یابد، فرمود:
( لَّا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَن ظُلِمَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا ) النساء (148)
ترجمه: خداوند دوست ندارد (که افراد بشر پرده دری کنند و عیوب همدیگر را فاش سازند و) زبان به بدگویی گشایند، مگر آن کسی که مورد ستم قرار گرفته باشد (شخصی که حق دارد از ستمگر شکایت کند و بدیهای او را بیان دارد و بر او نفرین نماید) و خداوند (شنوای صدای مظلوم و…) آگاه (از کار ظالم) است.
آقای حقانی!
به سرزمینی سفر کردید که مردمش برای اسلام، آزادی، شرافت و عدالت اجتماعی مبارزه کردند، از جان و مال خود مایه گذاشتند و از هیچ نوع قربانی در برابر متجاوزین دریغ نکردند؛ مردمی که در قاموس انسانی و مسلمانی صفات شمرده شده به نام حیاء، مروت، مردانگی، شجاعت، غیرت، ناموس داری، مردم داری و هموطنی، هم‌دینی و همسنگری دارند. به سرزمینی تفریح رفتید که انسان های با نجابت و با دیانت آن را بحیث مرزهای مقدس و حیثیتی حفظ می کردند و در هیچ شرایط از آن بی باکانه نمی گذشتند. شما باتمام وقاحت و دیده درآیی، تمام ارزش های معنوی و اخلاقی را با ملا هبت خان زیر پا گذاشتید و با آمریکای که قاتل برادران و فرزندان تان بودند صلح و پیمان دوستی بستید و اما هیچ نزاکتی را هم در حق مردم مسلمان و بیگناه پنجشیر رعایت نکردید و حال به کدام دستاویز نزد مردم مستمند و در چنگ اسارت کشیده رفتید و ادای احترام می کنید؟! یعنی شما از مردم پنجشیر بیشتر از این چه می خواهید؟ ۲۹ سال تمام است که تحریک طالبان در مخالفت باتمام موازین شرعی علیه ملت مسلمان در جنگ و کشتار مصروف هستند.
بعد از معاهده دوحه شما به تعبیر خودتان، به فتح مبین و دوره تسلیمی از آمریکا به قدرت رسیدید. تمام منابع مالی، نظامی و استخباراتی خارجی به شما تعلق گرفت. دستگاه توطئه چهره عوض کرد و تمام اسبابی که جهاد و جنگ شما را تغذیه فکری می کرد و جهاد شما را علیه جمهوریت فرض می‌ساخت و کاروان های انتحاری را رهسپار جنت می نمودید و این حلقه خبیثه و شیطانی آن روز به گردن شما حلقه مبارک و فتح مبین گردید؛ البته با این تفاوت که ورود دالر های ماهوار به هفته وار مبدل شد و در گذشته از مصرف پول نظارت می شد. برای شما که غیر مسئول و مرفوع‌القلم هستید و دولت جمهوری که از نظر شما بخاطر معاهدات با آمریکا مرتد و کافر و جهاد بر علیه آن فرض شده بود، شما نه تنها به گرفتن دالر و معامله موالات باکفار مرتد و کافر نشدید، بلکه هر روز کرامت تان شکوفه می کشد و خواب های پیامبرانه هم می بینید! این انگیزه در روح و فکر ملیشه های نیابتی- قومی چنان توفنده بود که حدود و موازین شریعت را یکسره نادیده گرفتید و برایتان حلال و حرام معنی نداشت و خون های معصوم، اموال و آبروی مسلمانان برای شما محترم شمرده نمی‌شد.
احساس می کردید اسلام و امت، شب و روز در چنگ شما طلوع و غروب می کند. چنان بالای مردم پنجشیر خشمگین بودید که برای هر عاقل و مسلمان حیرت آفرین بود. انگار یکی از ایالات متحده آمریکا به نام پنجشیر باید فتح شود. آنگاه شما همه یاغی ها و باغی های تروریست و تکفیری عالم را همراه با ملیشه های ۳۴ ولایت به وادی پنجشیر توجیه کردید و حمله ور شدید و در این هجوم سبوعانه شما نه حکم خداوند متعال را رعایت کردید و نه سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را، نه پاس کلمه اسلام در میان بود و نه پاس مسلمان و مجاهد بودن و نه هم وطنی و نه احکام شریعت الهی؛ یعنی تمام موازین شرعی و اخلاقی را یکسره زیر پا گذاشتید و با پنجشیر تاختید. با انواع کشتارها فجیع و مهارت‌های که در آدمکشی داشتید بر مردم عزیز ما دریغ نکردید. وادی امن پنجشیر را با خون مردمانش رنگین و هوا و فضای آن را در سوگ و سکوت طولانی فرو بردید. هر آنی که سربازان شما خواستند، سبوعانه بر جان، مال و آبروی مردم مسلمان حمله ور شدند و چنگیز گونه مردم پنجشیر را زیر سم لشکریان تان پامال نمودید و برای قربتا الی الله تکفیر و سلاخی نمودید. دوسال است مردم حق استفاده از زمین و باغ و مکتب خود را ندارند و بدتر از این زیر ظلم و استبداد کشته می شوند و زندان میروند و به بهانه های مختلف تاراج می شوند. از جمله؛ گرفتن سلاح از مردم که مال و ملک شخصی ایشان است، برای شما مجاهدین راه اسلام و شریعت غرای محمدی به مثابه گاو شیری می باشد.
اکنون شما ۷۰۰ پوسته نظامی را به محاذ و اطراف هر قریه برای وحشت و تهدید و تخویف مستقر نمودید. این کارنامه شما در آشکار نمودن دیانت و چهره اصلی تان کمک می کند و نشان می‌دهد که شما به نام اسلام و شریعت در حق دین اسلام و حقوق مردم چه برنامه‌های عجیب و غریب در سر دارید. همه می‌دانند اسلام برای شما ابزار بیش نیست و مقصد شما تحکیم و سیطره قدرت قومی است. ولو که این سیطره به هر قیمت که تمام شود، فرق نمی کند که به قیمت جان باشد و یا به باختن ایمان و آخرت باشد دریغ نکردید و آنجا که پای قومیت در میان باشد، العیاذ بالله؛ برایتان اسلام و شریعت پشیزی هم ارزش ندارد. نه اهل قبله را می شناسید و نه هموطن را.
بدون تردید تحمیل این نوع مظالم و شرارت در حق یک ملت مسلمان، مجاهد، فقیر و مستمند، در حقیقت نشان دهنده عقیده مریض، گمراه و منحرف شما را از اسلام آشکار می سازد و نشان می‌دهد که شما مسلح با عقاید خوارج و تکفیری هستید. ستمگری و تعصب قومی شما شما مصداق این امر است. شما بیشتر از مظاهر جاهلیت قبل از اسلام قبائل عرب و بنی قریظه یهود به میراث بردید.
شما علماء، مجاهدین و مردم پنجشیر را از راه ظلم، بغاوت و سلطه‌گری به اسارت گرفتید و حال چه را می خواهید نشان دهید؟ در حالیکه مردم و حتی پیش مرگه‌های شما به ماهیت شما پی بردند و معنی احترام و اکرام شما را می دانند. من نمی دانم فرق شما در کشتار با امیر عبدالرحمن خان و نادرخان غدار چیست.
نادر غدار که امیرالمومنین وارداتی کمپنی هند شرقی و بریتانیای کبیر بود و به نام هجوم منگلی؛ خصوصا مردم شمالی را به جرم مسلمان بودن و آزادی خواه بودن کشتند و اموالشان را تاراج و غارت نمودند و در دور اول شما بدتر از دور منگلی ها در شمال و شمالی مرتکب جنایات هولناک انسانی و بشری شدید و این دور مرتکب چه جنایت نبود که نشدید. در بیان حقایق تاریخی وجدان، قلم، زبان و چیدن کلمات اظهار ناتوانی می کند. باید گفت که؛ کوه، دشت، دریا و صحرای آن دیار از شما اظهار نفرت دارند و شما با خون ملت مسلمان خود را تغذیه می کنید و آرامش تان را در کشتن و بستن مردم مسلمان می بینید. چه شد اسلام رحمت و مهربانی؟ کجا است اسلام آزادی؟ کجاست اسلام کرامت وعدالت و اسلام برادری و مصونیت خون، مال و آبروی مردم مسلمان!؟
رفتن شما نزد علماء ربانی و مردم باعزت پنجشیر چه چیزی جز تداعی دوباره در و رنج و ترسیم گورهای دسته جمعی، پیکرهای بی قبر و بی کفن و یاد آوری شکنجه و سلاخی و تیران باران جوانان و فرزندان این دره در پیش چشم این مردم است؟ این کارنامه جنایت شما در سنگ سنگ نوشته شده و بر دلها حک شده و برجبین تاریخ شبیه لکه سیاه و داغ ننگ باقی مانده است.
شما در حق مردم پنجشیری دشمنی، کشتن و بستن را اصل قرار دادید. شما در فربه ساختن تبار خود و تضعیف مردم دیگر از سیاست فرعونی، قارونی و هامانی نسخه گرفتید. شما از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) پیروی نکردید و از بوجهل تبعیت کردید و مثل جرقه‌ی صهیونیسم وارد پنجشیر شدید و اگر شما یعنی؛ گروه طالبان ملیشه اجاره‌ای و خوارج تکفیری، مجرمان آدمکش و قوم پرست به پرده کعبه آویزان باشید، باز هم مردم نمی پذیرند و بر شما باور ندارند؛ چون مردم این سرزمین باظلم سازش نمی‌کنند. مردم پنجشیر اکنون این فصل خزان را دارند با زمستان دشوار سپری می کنند و صبح آزادی و پیروزی حتمی است ان‌شاءالله. ملت های آزاده بلد اند که چگونه از دشوار گذرها عبور نمایند و خدای متعال از ایشان حمایت و دستگیری می کند؛ همان‌طور که در برابر ارتش سرخ و توطئه غرب و تروریزم بر آنها پیروزی نصیب کرد، این دَور بهار صبح دیگر دارد و آزاد زیستن و باعزت بودن همیشه هزینه سنگین داشته است و باور داریم ذات ذوالجلال، مقتدر و منتقم چرخ را به کام بندگان صالح خود می چرخاند و گلیم ظلم مطابق خاصیت‌اش از ریشه کشیده و نابود می گردد. تاریخ ستمگران حکایت از این حقیقت دارد.
قال الله تبارک و تعالی:
(… وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ) شعراء (٢٢٧).
ترجمه: (و کسانی که ستم می‌کنند خواهند دانست که بازگشت‌شان به کجا و سرنوشت‌شان چگونه است!)
وما ذالک علی الله بعزیز!