نوشته: میر احمد لومانی
هرگاه ایران تاریخی در نبرد با اهریمنان در لبه پرتگاه قرار می گرفت، تهمتن پهلوان از سرزمین “زابلستان” در نهایت کمر اهریمن متجاوز را شکسته، استقلال، اقتدار و عزت “سرزمین و انسان ایرانی” را تضمین دوباره میبخشیده است! نریمانٍ سام، گیو، زال، رستم و…. از این دست قهرمانان و منجیان سرزمین ایران تاریخی به شمار میروند…
ستم اما زابل و سیستان ما را در پیامد چندین بار قتل عام نیای “مشترک” پارستباران” ایران شرقی” به اشغال دایمی در آورده اند؛ طوریکه امروزه ها هیچ اندیشمند ایران شرقی، ( افغانستان اشغالی) دغدغه “زابل، سیستان و خاک ایران را ندارند. ستم هار و تمامیت خواه” فاشیزم افغانی” به اشغال زابل و سیستان مان بسنده ننموده، بلکه در پی نیت شوم تسخیر” بلخ بامی” امروزه ها، در فرایند” کانال قوش تپه” افغان- پشتونهای” دو سوی خط مرزی دیورند را در شمال کشور دارند جابجا می نمایند. باید یاد آوری نمود که: جابجایی ناقلین “افغان-پشتون” در شمال، روی دیگر سکه قتل عام های بومیان در فردای نه چندان دور دیگر را نیز در پی خواهد داشت. زیرا ناقلین در موجودیت بومیان در کنار شان احساس امنیت و ارامش نخواهند داشت.
نسل کنونی پارستباران ایران شرقی نباید اشتباه جبران ناشدنی نیاکان خویش را تکرار بنمایند. نیای مان ( تاجیک ها و هزاره ها) شاهد قتل عام شصت و دو در صد از همتباران “هزاره “خود بودند و خم به ابرو نیاوردند. پیامد آن اشتباه و خبط تاریخی نیای مان اشغال دایمی سیستان و زابلستان تاریخی میباشد. در صورت تکرار این اشتباه ” ایران شرقی ” بگونه کامل و برای همیش”به کام افعی” ستم تاریخی افغانی بلعیده خواهد گردید! کاری که نسل کنونی “میراث داران تاریخی این مرز و بوم” نباید لکه این ننگ را برای همیش تاریخ بر جبین خویش داشته باشند!